Lexoni nga Danieli 6:1-13
Falënderoni (si gjithmonë)
Ai… lutej dhe falënderonte Perëndinë e tij, siç e bënte zakonisht më parë. (v. 10)
Danieli duhet ta ketë vrarë mendjen se kur do të binte në qetësi. Pasi e kishin marrë rob kur ishte i ri, gjithë jetën e kishte kaluar në shërbim të mbretërve paganë. Ai u përball vazhdimisht me sprova për besimin e tij dhe çdo herë i rrezikohej jeta. Më në fund, besnikëria e Danielit u shpërblye. Atij i dhanë postin e dytë më të lartë në mbretëri. Mos vallë është koha për pak çlodhje?
Krejt e kundërta. Kjo ngritje në detyrë e ktheu Danielin në shënjestër. Vartësit e tij e dinin që integriteti i tij ishte i panjollë, kështu që ia përdorën kundër. Ata e bindën mbretin Dar që lutjen ndaj një perëndie tjetër përveç mbretit ta konsideronin një krim të dënueshëm me vdekje. Ata e dinin që Danieli nuk mund ta zbatonte këtë ligj. Si u përgjigj Danieli? Ai “lutej dhe falënderonte Perëndinë e tij, siç e bënte zakonisht më parë” (v.10).
Ndonjëherë ne i trajtojmë praktikat shpirtërore, si studimin biblik dhe lutjen, si fakultative. Ne mendojmë: “Do të shkoj kur të kem kohë” ose “Besimi im është mjaft i fortë – nuk kam nevojë për ndihmë shtesë”. Madje, këto disiplina mund t’i trajtojmë si një detyrë të pakëndshme apo një mënyrë të përkohshme për t’u përballur me një problem kalimtar. Danieli na tregoi krejt të kundërtën. Kur Danieli u përball me një kërcënim vdekjeprurës, ai nuk u ankua. Ai nuk u përgjërua për ndërhyrje hyjnore. Ai falënderoi.
Praktikat e besimit na sintonizojnë me besnikërinë e Perëndisë. Praktikat shpirtërore që i përqafojmë gjatë kohëve të zakonshme na përgatisin dhe na mbajnë të fortë në kohë të jashtëzakonshme. – Ben Van Arragon
Ndërsa luteni, falënderojeni Perëndinë për besnikërinë e tij në çdo kohë!
#falenderim#26shtator #fjalëteshpresës #meditime #app #ios #android