Kurorëzuar me lavdi

Dita 80 | Lexoni nga Psalmi 8

Kur mendoj qiejt e tu,… çfarë është njeriu, që ta mbash mend, dhe biri i njeriut, që ta vizitosh? (v. 3-4)

Në një letër të vitit 1888 për të vëllain, Teo, artisti Van Gog shkruajti: “Vetë unë nuk di asgjë me siguri, por pamja e yjeve më nxit të ëndërroj.” Sa e bukur është pamja kur shtrihemi dhe shohim qiellin e mbushur me diamante të pafundme qiellore që na bëjnë të ëndërrojmë – që ngjallin magjepsje në ne, duke na kujtuar që jemi një pjesë e vogël, megjithatë përbërëse e një historie të bukur, të lashtë, të përjetshme. Ndoshta na pëlqen t’i soditim yjet, se kështu na ngjallen mendimet e duhura: ne u krijuam dhe Perëndia është Krijuesi ynë.

Te Psalmet, Davidi shpeshherë e përlëvdon Perëndinë si krijuesin e qiellit. Psalmi 8 na fton të marrim në konsideratë mirësinë e një Perëndie që krijoi kozmosin, megjithatë na njeh dhe na do në mënyrë intime. Vras mendjen nëse besëlidhjet nën qiellin e natës që Perëndia bëri me paraardhësit e Davidit, Abrahamin dhe Jakobin, ishin në mendjen e tij kur ai shkruajti këngët e adhurimit për Krijuesin e yjeve. Më duket befasuese që tek 2 e Samuelit 7, edhe besëlidhja që Perëndia bëri me Davidin nëpërmjet profetit Nathaniel ndodhi gjatë natës – një vazhdimësi e premtimit të Perëndisë për dashuri të përjetshme dhe shtëpi të përhershme. “Kush jemi ne për Perëndinë para një madhështie të tillë?”, vret mendjen Davidi. Përgjigjja, siç e lexojmë herë pas here në Shkrim, është kjo: ne jemi bijtë e dashur të Perëndisë. – Katelyn J. Dixon

Ndërsa luteni, lavdërojeni Krijuesin e dashur, i cili krijoi diellin, hënën, yjet dhe juve!

#fjalëteshpresës #meditime #biblestudy #dita80