Drejtësi për të gjithë 2
Disa kombe e quajnë Perëndinë si autoritetin më të lartë, si Amerika për shembull. Por ka edhe kombe që e shpërfillin autoritetin e Perëndisë.
Duket çudi por edhe kombet që shpërfillin qëllimet
dhe fuqinë e Perëndisë përdoren disi prej fuqisë së Perëndisë për të arritur
qëllimet e Tij. Dhe rezultati përfundimtar do të jetë që Perëndia do të shfaqë
drejtësinë për të gjithë. Sipas Biblës, kur një komb bëhet i fuqishëm, Ai mund
të jetë një vegël, një armë në dorën e Perëndisë, për të përmbushur drejtësinë
e Tij. Por kombi vetë ndoshta nuk do t’ia dijë për drejtësinë dhe mund të mendojë me vete se fuqia e Tij e ka bërë atë një superfuqi.
Perëndia thotë se kjo i ngjan një sëpate që ngrihet në ajër dhe që mendon me
vete se është më e lartë se personi që po e ngre atë, apo njëlloj si një kopaçe
që mund të thotë se është kopaçja që drejton dorën dhe jo dora atë. Perëndia
mund të përdorë një komb për të kryer drejtësi kundër kombeve, por pasi e ka bërë
atë, ai mund të bëjë drejtësi kundër arrogancës dhe mizorisë së kombit që e ka
përdorur si armë.
(shiko Isaia 10:5-19) Asnjë super fuqi,
nuk është aq e fuqishme sa t’ia kalojë Perëndisë.
Asnjë komb nuk mund të shpërfillë standardet e Tij dhe t’ia hedhë paq.
Bibla thotë ” Ky është plani i vendosur kundër të gjithë dheut
dhe kjo është dora e shtrirë kundër gjithë kombeve. Me qenë se Zoti i ushtrive
e ka vendosur këtë, kush mund t’ia anulojë? Dora e tij është shtrirë dhe kush
mund ta detyrojë ta tërheqë?”. (Isaia 14:26-27) ” Zoti e bën të
dështojë planin e kombeve dhe asgjëson synimet e popujve. Plani i Zotit mbetet
përjetë dhe qëllimet e zemrës së Tij për çdo brez.” (Psalmi 33:10-11)
Perëndia i thotë Jezusit: “Kam vënë Frymën time mbi të; ai do t’ju sjellë
drejtësinë kombeve… Ai nuk do të ligështohet dhe nuk do të dekurajohet; deri sa të vendosë
drejtësinë mbi tokë.” (Isaia 42:1,4)
Asgjë nuk mund të ndalojë Jezusin prej kryerjen e
drejtësisë për çdo komb dhe individ. Drejtësia për të gjithë sigurohet prej
fuqisë së Perëndisë.
Rrënjosur
në NATYRËN e Perëndisë
Diçka tjetër që duhet të dish për drejtësinë është
se ajo është rrënjosur në natyrën e Perëndisë. Psalmi 9 thotë: “Zoti
njihet prej drejtësisë së Tij” (v. 16) Pjesa tjetër e Biblës përsërit këtë
gjë: “Zoti është Perëndia i drejtësisë.” (Isaia 30:18) ” Drejtësia dhe e drejta përbëjnë bazën e fronit
tënd; mirësia dhe e vërteta shkojnë përpara fytyrës sate. Lum ai popull që njeh
britmën e gëzimit, o Zot, sepse ai do të ecë në dritën e fytyrës sate.”
(Psalmi 89:14-15) “Mbreti është i fuqishëm, ai e do drejtësinë.” (Psalmi
99:4) Drejtësia vjen prej Perëndisë. Ajo çka është e drejtë dhe e mirë,
përkufizohet prej vetë drejtësisë dhe paanësisë së Perëndisë.
Disa njerëz nuk kanë paratë dhe pushtetin që të
bëjnë një seancë gjyqi të drejtë. Ata vuajnë në duart e atyre që janë më të
fuqishëm. Por Perëndia vetë premton të qëndrojë
me të shtypurit. Ai do të shpëtojë ata dhe do t’i kthejë mbrapsht atë që
u është hequr pa të drejtë.
Sepse vetë natyra e Perëndisë është e drejtë, Ai
urdhëron individët dhe qeveritë që të bëjnë drejtësi dhe Ai thotë se mirëqenia
jonë lidhet me këtë lloj drejtësie. “I drejti interesohet për çështjen e
të varfërve, por i pabesi nuk e kupton këtë interesim.” (Fjalët e Urta
29:7) ” Mbreti e
bën të qëndrueshëm vendin me anë të drejtësisë, por ai që merr dhurata e çon në
shkatërrim.” (Fjalët e Urta 29:4)
Perëndia kujdeset kaq shumë për drejtësinë sa që
nuk ua ve veshin fare personave që u japin oferta të mëdha njerëzve dhe të
këndojnë këngë fetare, por i trajtojnë njerëzit padrejtësisht. “Largo nga unë
zhurmën e këngëve të tua, sepse nuk dua të dëgjoj muzikën e harpave të tua. Por
le të rrjedhë e drejta si uji dhe drejtësia si një burim i përhershëm uji. ” (Amosi 5:23-24) Jezusi u tha disa drejtuesve
fetarë që ishin të gatshëm të jepnin
ekzaktësisht të dhjetën e pasurisë së tyre, por kjo nuk do t’i ndihmonte aspak
ata sepse po neglizhonin çështje më të rëndësishme të ligjit të Perëndisë:
“drejtësinë, mëshirën dhe besnikërinë” (Mateu 23:23)
Perëndia paralajmëron se do të dënojë ata që
shpallin drejtësinë dhe gabojnë ndaj të tjerëve: ” Kështu unë do t’ju afrohem për gjykim dhe do të jem
një dëshmitar i gatshëm kundër magjistarëve, kundër shkelësve të kurorës,
kundër atyre që bëjnë betime të rreme, kundër atyre që vjedhin mëditjen e
punëtorit, që shtypin të venë dhe jetimin, që dëbojnë të huajin dhe nuk më kanë
frikë”, thotë Zoti. (Malakia 3:5)
Këmbëngulja e Perëndisë për drejtësinë është një
prej gjërave më të mëdha dhe më të admirueshme
të Tij. Natyra e Perëndisë shkëlqen jo vetëm në veprimet e Tij të
mirësisë por edhe në veprimet e Tij dënimit. Kur Zoti sjell telashe në jetën e
një personi apo kombi të pabesë që e meriton atë, apo kur Ai e dënon me ferr
dikë që vazhdon të bëjë të keqen, Ai po shfaq përsosmërinë e Tij. Disa prej
nesh janë të shpejtë për të folur për dhembshurinë e Perëndisë, por jo për
ndëshkimin e Perëndisë. Megjithatë, Bibla e bën të qartë se gatishmëria e
Perëndisë për të ndëshkuar të keqen është pjesë jetësore e natyrës së Zotit.
Kjo nuk do të thotë se Perëndia nuk do t’ia dijë për personat që ndëshkon, por
do të thotë se pavarësisht se sa shumë
kujdeset, Ai ka sërish të drejtë të ndëshkojë ata që e kundërshtojnë hapur atë
dhe u bëjnë keq njerëzve të tjerë.
Gjatë luftës amerikane për pavarësi, një farë
majori me emrin Andrea ishte agjent i armikut. Ushtria amerikane e kapi, por
para se ta ekzekutonte, presidenti Xhorxh Uashington (George Uashington) duhet
të firmoste urdhrin e vdekjes. Andrea ishte një person që të bënte shumë përshtypje,
dhe Uashingtoni kishte fuqi për të parandaluar vdekjen e majorit. Por Uashingtoni
firmosi urdhrin e vdekjes dhe majori Andrea u ekzekutua.
A do të thoshte kjo se Uashingtoni nuk kishte
dhembshuri, as mëshirë, a kujdes, a interes për majorin? Jo, Xhorxh Uashingtoni
ngurroi shumë për ekzekutimin e majorit Andrea. Dhembshuria e tij për majorin ishte
kaq “reale dhe e thellë”, sipas biografisë së tij. Por si krye
komandant që ishte, Uashingtoni kujdesej jo vetëm për majorin Andrea, por edhe
për të gjitha trupat dhe njerëzit e Shteteve të Bashkuara, që majori kishte
vënë në rrezik. Natyra e Uashingtonit përfshinte dhembshurinë, por edhe
drejtësinë, urtësinë dhe vendosmërinë për të mposhtur armikun. Kur Uashingtoni
firmosi urdhrin me vdekje të një njeriu, kjo nuk tregoi një defekt në
karakterin e Uashingtonit; por tregonte forcën e tij të karakterit.
Po kështu, nuk është një defekt në natyrën e
Perëndisë, që Ai bën drejtësi dhe ndëshkon të pabesët. Dhembshuria e Perëndisë
është shumë e madhe, por nuk e përjashton drejtësinë e Tij. Zoti nuk gjen
kënaqësi në shkatërrimin e të pabesëve, por Ai do t’i shkatërrojë ata, sepse
gjen kënaqësi në shfaqjen e drejtësisë dhe në mbrojtjen e atyre që u është bërë
keq. Drejtësia për të gjithë është rrënjosur në natyrën e Perëndisë.
Përmbushur
në kohën e Perëndisë
Pika e tretë në temën tonë për drejtësinë e
Perëndisë është fakti që kjo drejtësi realizohet në kohën e Perëndisë. Kur
Perëndia flet në Bibël, për fuqinë e Tij të madhe, dhe për natyrën e drejtë, mund
të shohim përreth dhe të pyesim veten: si
ka mundësi që kaq ligësitë e shumta të vazhdojnë pa u kontrolluar dhe mirësitë
e shumta të mbeten pashpërblyer, madje njerëzit e mirë të përndiqen? Ne mund të
tundohemi të themi: po të jetë Perëndia i gjithë fuqishëm, Ai do t’i japë fund
padrejtësisë; dhe nëse është i drejtë, ai do të donte të vepronte si i drejtë.
Pra nëse padrejtësia vazhdon, kjo do të thotë se Perëndia nuk është aq i drejtë
apo aq i plotfuqishëm, apo jo? Por nuk është ashtu. Nëse padrejtësia vazhdon,
do të thotë se koha e Perëndisë nuk përputhet me kohën tonë. Perëndia do të
sjellë me të vërtetë drejtësi për të gjithë, por në kohën e vet dhe sipas mënyrës
së tij. Në Bibël Perëndia thotë:” Kur do të vijë koha e caktuar, unë do të gjykoj me
drejtësi.” (Psalmi 75:2)
Perëndia ka një kohë të caktuar kur do të shfaqë
plotësisht drejtësinë e Tij. Ndërkohë, drejtësia e Tij nuk qëndron plotësisht
pezull deri në ditën e gjykimi të fundit. Shkrimi thotë ” Perëndia është
një gjykatës i drejtë dhe një Perëndi që zemërohet çdo ditë me
keqbërësit.” (Psalmi 7:11) Jo vetëm në të ardhmen por edhe tani, Perëndia
gjykon dhe e shfaq zemërimin e tij kundër padrejtësisë.
” Zoti është i drejtë në mes të tij, Ai nuk kryen paudhësi. Çdo mëngjes ai
sjell në dritë drejtësinë pa munguar asnjë herë.” (Zakaria 3:5) Dije
tashmë se Zoti gjykon të pabesët duke i lejuar atë që të bien në ligësi akoma
më të këqija dhe të vuajnë shumë prej pasojave të dhimbshme. Dije tashmë se
Zoti i shpërblen njerëzit e drejtë duke i bërë ata më të ngjashëm me Jezusin
dhe, duke i dhuruar një kënaqësi më të madhe në miqësi me Të.